Vakantie aan de kust

Mijn eerste vakantie in Kenia, Naar de kust. We gingen met een groep van vijf. Reija (fins), Louisa (Frans), Jarah en Simone (zwitsers) en ik naar Malindi. Malindi schijnt het Italie van Afrika te zijn, dus we hoopte op veel pizzas en italiaans ijs. We hadden de bus van 8 uur in de avond dus het was de hele nacht in de bus zitten. Gelukkig was het best een comfortabele bus. Hoe dichter we bij de kust kwamen hoe warmer het werd, en al die Kenianen willen het liefst alle ramen dicht, dus geen frisse lucht. Verschikkelijk. Ze zijn bang om verkouden te worden ofzo, ik snap het niet. Maargoed. Na een benauwde busrit kwamen we om 6 uur in de ochtend aan in Malindi. Alles was nog dicht dus we wisten niet zo goed waar we naar toe moesten gaan. Dus het werd het strand. Hebben een mooie zonsopgang op het strand bekeken en na een paar uur zijn we op zoek gegaan naar een hostel of hotel. Freija, een meisje dat ook bij Imani werkt was al eerder in Malindi geweest en heeft toen geslapen in een soort van treehouse en hutjes bij de zee. Daar zijn we maar naar op zoek gegaan. Met ze´n vijven in een tuctuc ongeveer een half uur buiten Malindi. Een prachtig gebied in de middle of nowere. Mooie huisjes van bamboe en riet en overal waar je keek was oerwoud. Na even te hebben onderhandeld over de prijs sliepen we met ze allen in een huisje met douche en wc buiten voor 700 ksh (7 euro) per persoon.
Na even gerelaxt en gezwommen te hebben in een prachtige baai omringt door oerwoud, bafianen en vreemde vogels naar Malindi. Een klein maar vrij rustig stadje met inderdaad veel Italianen. Dus veel pizza en ijsjes. Na het bekijken van vele soufenier winkeltjes en gelunched te hebben naar het strand. Daar een tijdje liggen bakken, maar het was al snel laat dus gingen we pizza eten. Met als toetje Tiramisu. Heerlijk. Het was al donker toen we terug gingen naar ons kamp, dus we konden genieten van een prachtige sterre hemel. Ik heb nog nooit zoveel sterren gezien en geweldig.
Ons plan voor de zaterdag was om te gaan snorkelen. Louisa wilde gaan duiken, maar wij hebben allemaal ons duikbrefet niet en om een cursus te gaan doen koste erg veel geld, dus wij gingen snorkelen. We gingen snorkelen in Marine national park dus moeste we entree betalen. 15 euro voor non-residents en 300 ksh (3 euro) voor residents. Het kostte ons nog veel moeite om ze ervan te overtuigen dat we echt residents zijn, maar uiteindelijk konden we toch voor 300 ksh naar binnen. Het snorkelen was erg leuk. Heel veel vissen met prachige kleuren en een heleboel koraal, zeesterren en andere vage dieren. Heel Mooi.
En toen was het tijd om de matatu naar Mombasa te pakken. We hadden mazzel, na een klein half uur kwam er een matatu waar we alle vijf in pastte. We kwamen laat aan in Mombasa dus snel op zoek gegaan naar een goed hotel. Ook vrij snel gevonden. In de avond naar old town gelopen en daar Afrikaanse pizza gegeten. Een soort van pizzadeeg dichtgevouwen met vulling van vlees en groente. Best aardig.
De volgende dag wilde we graag de old town bekijken. De kust is voor het grootste deel moslim, dus veel gebouwen waren in Arabische stijl. Veel vrouwen met burkas en gewaden, maar het was een mooie stad. Veel mooier dan Nairobi. Ford Jesus bezocht. Een ford van de portugezen die het kasteel gebruikte als handels oord. En in de middag toch maar weer naar het strand. Het was veel drukker dan het strand in Malindi, en we hadden veel bekijks, er waren weinig blanken. Ik denk dat de blanken die hier komen voornamelijk in All inclusives resorts zitten met eigen strand. Het water was heerlijk. Heel erg helder en gewoon warm. Heerlijk gerelaxed, als je even niet denkt aan al die Afrikaanse mannen die tegen ons beginnen te praten. Toen moesten w eons weer klaar gaan maken voor de busrit naar Nairobi. We hadden de bus van half 10 en het was weer een hele nacht in een benauwde bus.
Fijn om weer thuis te zijn, ook lekker dat het niet meer zo heel erg heet is. We hadden het gewoon koud in Nairobi.

Nu moet ik nog een week werken en zondag ga ik voor 3 weken naar een workcamp. Samen mete en groep andere vrijwilligers ga ik naar de countryside van Kenia om daar met z´n allen te werken aan een project. Het is geloof ik een hele ervaring, zo beleef je echt hoe de mensen leven buiten de grote stad. Dus ik ben benieuwd. Maar ik heb daar geloof ik geen Internet en electriciteit dus tot de 24ste van maart ben ik niet te bereiken.