Lamu!

In de week voor de vakantie heb ik samen met Valerie en Wakana allemaal spulletjes gekocht voor het weeshuis waar ik werk. Kleren, ballen, andere spelletjes, snoepjes, eten, bekers en borden, knuffels, tandenborstels en tandpasta, schriften, potloden etc. Ze waren er erg blij mee. Dus ik wil iedereen die mij heeft gesponsoort heel erg bedanken. We hebben een heleboek gekocht en de kinderen waren er erg blij mee.
De eennalaatste week werken zat erop en ik ging op vakantie met Valerie en Wakana.
Dus ik ging op vakantie. Met de bus naar Mombasa. Daar hadden we na lang zoeken een erg leuk guest house gevonden. We moesten even wennen aan het warme weer, maar de volgende dag gingen we op pad. Een rondje lopen in de stad, even naar fort jezus en de old town bezoeken. En dan natuurlijk s middags naar het strand. We gingen naar Nyali beach. Wederom een prachtig wit strand met blauwe zee. Echt geweldig.
Na mombasa gingen we naar Watamu, ongeveer 2 uur naar het Noorden. Heel klein dorpje, wat vooral loopt op toerisme, maar omdat het nu regenseizoen is en er bijna geen toeristen zijn was alles dicht. Maar een lekker hotel en strand op loop afstand. En het eten bij het enige restaurant was ontzettend lekker. Dus daar konden we het wel een poosje uithouden. Vlakbij Watamu was ook Gedi. Ruines van een swahili volk dat daar 500 jaar geleden woonde, en waar op een of andere manier de portugezen nooit zijn geweest. Dus alles van 500 jaar geleden was nog intact. Dat was wel erg intressant. Verder gewoon lekker relaxen aan het strand en een beetje lezen. Heerlijk.
Na Watamu naar Malindi, 30 minuten verder naar het noorden om de volgende morgen de bus naar Lamu te nemen. Wakana ging dan weer terug naar Nairobi. Jammer, want het was echt heel erg gezellig. Bus geboekt naar Lamu. Een 4.5 uur durende rit over zand en stoffige weggetjes, en er kwamen militairen mee omdat de busrit anders te gevaarlijk zou zijn. Met stropers enzo. Dus dat was leuk…. Aangekomen in een dorpje aan de kust. Daar moesten we eruit, vanaf nu moesten we verder met de ferry, want Lamu is een eiland. Het enige wat er aan de kant van het water ligt zijn drie houten bootjes waar ongeveer 20 mensen in kunnen. Dat bleek de veerpond te zijn. Dus met ze allen op elkaar gepropt met bagage en al op het houten bootje. Het was nog ongeveer een uur naar Lamu town. Maar aangekomen in Lamu. Het was alles waard. Het was een klein stadje, met prachtige huisjes, kleine straatjes, geen autos alleen maar ezels. Het staat ook op unesco wereld erfgoedlijst. Echt geweldig. Beetje jammer dat je zodra je de boot uit stapt gelijk 20 mensen om je heen hebt die je wel even willen rond gidsen. Snel naar het hotel, wat ook prachtig was rond een mooie binnenplaatstje.
Gelijk zijn we maar even een stukje rond gaan lopen in het prachtige lamu. Je hebt zoals in heel Kenia gelijk tig vrienden, maar het verschil was dat je na een dag iedereen in heel Lamu wel had gezien dus kwam je steeds dezelfde vrienden tegen. Wat fijn was want het was de eerste keer dat we niet de hele week moesten uitleggen, hoe we heten, waar we vandaan komen, hoe lang we al hier zijn en of we Kenya leuk vinden. Na de eerste dag heb je dat gehad en kan je daarna genieten. Gelijk de eerste avond kwam er een man naar ons toe, die zei dat hij Ali hippie was, en dat mensen een avond bij hem komen eten. Om het echte swahili eten te proeven. Hij zei zelf dat hij in de lonely planet gids stond dus we vertrouwde het wel. De volgende avond hadden we ergens afgesproken en kwamen er nog 4 andere mzungus. Ali hippie kwam (die z'n naam te danken heeft aan alle hippies die in de jaren 60 bij hem onderdak zochten, zo zegt hij zelf). Ergens ver Lamu in in het donker had z'n familie kreeft en andere visgerechten voor ons gemaakt, en hebben we echt heerlijk gegeten. Na het eten maakt hij met z'n vrienden nog wat muziek. Het was echt een hele gezellige en komische avond en we hebben ook nog eens heerlijk gegeten.
Het was heerlijk relaxen die week. Het jammere was dat het strand een beetje ver weg is. Toch zeker wel 45 minuten lopen. En geen tuctucs, matatus of taxis dus we moesten het toch echt lopend afleggen. De laatste dag hebben we doormiddel van ezel het strand bereikt, maar daarmee ben je echt niet sneller op het strand, zeker niet als je niet een beetje aanleg hebt voor het rijden van zo´n beest. We kwamen heel toevallig twee andere vrijwilligers tegen die ook in nairobi werken. Dus konden we een mooi met z´n vieren een dhow tocht maken. (een houten zeilboot) Naar een andere eiland in de buurt. Manda. Om daar weer de hele dag de relaxen. Ook draait het eiland een beetje op toerisme, maar dat betekend gewoon dat er ontzettend lekkere restaurants zijn en je heerlijk rustig op een terras ergens kan zitten en mensen kijken. Al bij al een geweldige week.
Maar er kwam een dag dat we terug moesten naar het vaste land van Kenia. We hadden de verkeerde maatschappij gekozen en de bus deed er in plaats van 4.5 uur 6.5 uur over. En was over vol. Het was een ramp. Zeker als je bedenkt dat de veerpond van een uur er ook nog voor komt. En geen pauze. Niks. Verschrikkelijk. Aangekomen in Malindi, hadden we een tweepersoons kamer voor 700 ksh in totaal (6 en een halve euro) dus iets meer dan 3 euro per persoon. En het was nog een prima hotel ook. Schoon en goede bedden. Volgende ochtend weer naar Mombasa, daar nog even gerelaxed aan het strand en dan weer terug naar Nairobi.
Nog een weekje werken. (en dan heb ik 16 weken gewerkt, wat toch best veel is) en dan komt Lisanne. Ik heb er zin in. Nog maar 5 weken en dan ga ik alweer naar huis. Dat is ook snel gegaan.