Het Noorden!!!

Lisanne kwam zaterdag 18 juni. Na een lange file heb ik haar opgehaald van het vliegveld. Ik was 2 uur te laat, gelukkig kwam ze ook pas 2 uur later uit het vliegveld dus we kwamen elkaar precies op het goede moment tegen. Direct naar huis, want het was al laat. Lekker slapen en morgen zouden we Nairobi in gaan.
We zijn in Nairobi naar de Maasai market gegaan. Lisanne heeft gelijk een heleboel souvenirs gekocht. Daarna zijn we langs een hoop safari kantoren gegaan voor een safari in het noorden, maar het was toch eigenlijk wel veel te duur. We zouden er over na denken. In de middag hebben we nog even lekker geluncht en gerelaxed in het Uhuru park. Een leuke eerste dag.
De volgende ochtend hebben we druk plannen gemaakt voor wat we wilde doen. Uiteindelijk besloten we zelf naar het noorden te gaan. We wilde ook nog even naar het victoria meer dus gingen we dezelfde avond met de trein naar Kisumu. Dinsdag ochtend zijn we vroeg aangekomen in Kisumu, hebben dezelfde dag met een bootje het victoria meer bezocht en de nijlpaarden gezien. We hebben daar een nachtje geslapen en namen de volgende ochtend de bus naar Kitale. Kitale is een klein stadje, waar eigenlijk zeer weinig te doen is. We wilde niet direct door gaan naar het noorden want we wisten dat het een lange en uitputtende rit zou gaan worden. Dus zijn we in kitale in een luxe hotel gaan zwemmen. Ook wel eens lekker een beetje relaxen. Ook zijn we druk gaan informeren hoe naar het noorden te reizen. Iedereen verklaarde ons voor gek dat we als gekke mzungus uberhaupt naar het noorden gingen. Er zijn bussen, maar die vertrekken ergens tussen 9 en 4 uur, en daar hadden we niet zo´n zin in, want de rit duurt ook nog eens 14 uur. Dus besloten we te liften (de mensen verklaarde ons nog meer voor gek). We kwamen een taxi chaffeur tegen die ons wel wilde helpen. De volgende ochtend stonden we vroeg klaar en de taxi chauffeur had een wagen gevonden die als escort meeging met een vrachtwagen van het world food programme richting Kakuma, het grootste vluchtelingen kamp van de wereld. Ze waren van de politie en wij mochten voorin zitten. Het was een hartstikke aardige man genaamd Patrick.
Na 8 uur (in plaats van 14 met de bus) kwamen we aan in Lodwar, een heet stoffig stadje ver in het noorden van Kenia. Patrick bracht ons naar zijn broer die ons de volgende dag wel zou kunnen rondleiden over het turkana meer. We zijn naar een heel mooi guest house gegaan dat gerund wordt door turkana vrouwen en de opbrengst gaat daar ook naar turkana vrouwen. Het was er prachtig dus hier konden we wel een aantal dagen blijven.
De volgende dag wilde we eerst het stadje even rustig bekijken. En dat zouden we de dag erna naar het meer gaan. Het stadje is eigenlijk heel weinig. Het is echt woestijn in het noorden en dus heel droog en heel warm. Er zijn weinig bomen, en de mensen die je daar ziet zijn nog in oorspronkelijke traditionele kleding. We hebben dus de eerste dag even de informatie op ons in laten werken wat het was echt weer een wereld van verschil met het zuiden van Kenia.
Na een warme nacht gingen we naar Lake Turkana. Patrick de politieman en zijn broer kwamen ons ophalen en die zouden ons naar het meer brengen. Op het meer gingen we naar Central Island national parc. Een eiland dat eigenlijk een uitgestorven vulkaan is en wat nu de woonplaats is van een heleboel nijlkrokodillen en flamingos. We hadden een wandeling gemaakt om de krokodillen te zien. Helaas zagen we niet zoveel krokodillen, maar het was nog steeds een prachtige wandeling over het eiland. Later zagen we de flamingos ook nog van ver af weliswaar maar goed. Daarna weer terug met de boot, het was al laat en bijna donker en toen ging de boot stuk. Waren we dus ergens op het meer beland zonder benzine. Het enige wat we konden doen was wachten op de reddingsboot, die gelukkig vrij snel kwam. Patrick heeft ons daarna weer afgezet bij het guest house.
Die nacht was Lisanne heel erg ziek, en de dag erna was het ook nog steeds bagger. Dus we deden eigenlijk niks. We hadden wel die avond een groep zeer gelovige Amerikanen ontmoet die een weeshuis hebben opgestart vlakbij Lodwar. Het was ook wel leuk om mee te praten, omdat ze door hun geloofsovertuiging een totaal ander leven leven als wij. Terwijl het toch ook Mzungus zijn.. :)
De volgende dag wilde we graag naar Kakuma gaan (het gootste vluchtelingen kamp van de wereld) omdat Patrick daar werkte. Het was erg lastig om daar te komen, gelukkig belde Patrick dat hij ons wel even op kon halen. Die middag zaten we inderdaad in de politiewagen op weg naar Kakuma. Dit keer wel in de achterbak want Patrick zijn baas moest ook mee. Dus wij, in de laadbak van een politie auto richting het grootste vluchtelingen kamp van de wereld. Patrick had in Kakuma een guest house voor ons geregeld en daarna gingen we met hem nyama choma eten (gebarbequed geit). De volgende ochtend vroeg had patrick ons opgehaald om ons door het kamp te leiden. Het kamp was gigantisch en er waren vluchtelingen van Sudan, Somalia, Ethiopie, Rwanda, Uganda enz. Ze hadden wel eigen huisjes, dus het waren niet allemaal tenten, maar het was zeker indrukwekkend om te zien. Daarna snel weer terug naar Lodwar want Patrick had voor ons een vliegtuig geregeld naar Kitale. We hebben geen flauw idee waarom hij dat allemaal voor ons heeft gedaan, maar we hebben wel erg veel mazzel. Dus 30 minuten later kwamen we aan in Kitale.
Een nachtje geslapen en de volgende dag naar Naivasha. Een stad niet ver van Nairobi met een heel groot meer. We sliepen op een camping vlakbij het meer en hadden een tentje gehuurt. Als het donker werd kwamen de nijlpaarden uit het water de kant op en die liepen dus op hetzelfde terrein als waar ons tentje stond. Gelukkig wel schrikdraad ertussen, maartoch. Als we gingen wassen kwamen de apen nieuwsgierig kijken wat we aan het doen waren en in de ochtend waren er enorme vogels die daar rond liepen.
Die dag gingen we naar Hells gate. Een klein National park waar je op eigen houtje doorheen kan fietsen. Dus we hadden fietsen gehuurd en fietsen alsof we alleen op de wereld waren door een prachtig park. Met impalas, gazelle, zebras, pumbas en Giraffen maar die hebben we helaas niet gezien. We kwamen aan in een kloof waar we gingen lunchen naast de bafianen. Daar hebben we 2 uur gewandeld door een prachtig kloof die als het regenseizoen is helemaal volloopt met water. Daarna weer terug gefietst en lekker voor ons tentje gerelaxed.
Toen was het tijd om weer naar huis te gaan. Het eerste deel van onze reis zit erop. En ik ben hier nog maar 2 weekjes, ongelovelijk. Eventjes weer op adem komen in Nairobi en daarna door naar de kust.

Groetjes Lisanne en Lotte