condoom demonstratie
Blijf op de hoogte en volg Lotte
27 September 2014 | Kameroen, Buéa
Afgelopen week hebben we wel weer wat leuke dingen gedaan. We hebben op de secondary scholen een condoom demonstratie gegeven. Met behulp van een bakbanaan hebben we uitgelegd hoe je het beste een condoom kunt gebruiken. Henry had weer geen tijd of had toch andere plannen gemaakt dus we moesten met z’n tweeen naar een school toe. We vroegen heel netjes eerst aan de directeur of het goed was dat we een condoom gingen demonstreren. Het voelde toch een beetje raar om als twee blanke meisjes uit te gaan leggen hoe je een condoom moet gebruiken. Beide scholen vinden het goed, na eventjes nadenken mochten we het doen. Uiteindelijk is het super goed gegaan, het was natuurlijk wel lachten, zeker het feit dat we een banaan gebruikte als prototype penis was erg grappig, ook onder het hoofd van de school. We hebben zelfs aan de klas gevraagd wie er voor wilde doen en er was altijd wel een jongen die het graag wilde doen. De leeftijd in de scholen verschild namelijk ook tussen de 10 en 18 jaar dus er zitten grote jongens die eigenlijk veel te oud zijn voor deze lessen en er zitten jonge kinderen bij die eerst nog andere seksuele voorlichting moeten hebben willen ze dit begrijpen. We zijn van plan om met de health clubs te werken en ze dan in kleine groepjes neer te zetten zodat we wat gerichter uitleg kunnen geven.
Toen we weg gingen bij de eerste school vroegen er ook een aantal jongens of we wat condooms voor ze hadden, we hadden er toen helaas niet genoeg maar hebben gezegd dat we ze de volgende keer mee zullen nemen. Wij vroegen ons ook al af dat voor die kinderen die nog steeds op school zitten de condooms ook veel te duur zijn, er dat die ze dus niet kopen.
De volgende dag gingen we met Emilia in het dorp meehelpen met de landelijke vaccinaties tegen polio voor alle kinderen tussen de 0 en de 5 jaar. We waren nog niet begonnen en wij kregen al de druppels in de handen gedrukt om de kinderen te vaccineren doormiddel van twee druppels in de mond. Ieder kind dat we tegen komen moest gevaccineerd worden, we keken eerst of de pink van de rechterhand al paars was, als dat zo was dan was het al eerder gevaccineerd door iemand anders. Ook als wij iemand de druppels hadden gegeven moesten we de pink paars maken zodat we wisten wie er gevaccineerd was en wie niet. Er werd op iedere deur geschreven hoeveel kinderen er wonen en hoeveel van die kinderen gevaccineerd werden, en toen gingen we verder naar het volgende huis. Een naam werd niet geregistreerd. We zijn van 8 tot 11 uur bezig geweest, maar constant vroeg iedereen of we niet moe waren na een dag zo hard werken, terwijl wij allang blij waren dat we eindelijk iets aan het doen waren. De meeste tijd van de dagen zijn we eigenlijk nog steeds niet zoveel aan het doen.
Die avond hebben we met Henry gekletst en blijkt dat Givemilk stop aids (GMSA) helemaal niet meer bestaat. En dat het programma ook in Douala in december stopt. Er blijkt een nieuw programma te zijn optie B+ wat ervoor zorgt dat moeders gewoon borstvoeding geven terwijl ze bezig zijn met de behandeling van medicijnen tegen HIV. We zijn dus wel benieuwd waarom wij daar pas hier achter komen. Ook is het ons nog steeds niet helemaal duidelijk wat er nou precies gaat gebeuren op wereld aids dag en wat de rol gaat zijn van de verschillende groepen mensen de desecondary school students. Er blijkt namelijk ook dat we de groep bikers willen betrekken, de jongens die als taxi fungeren op een motor, het schijnt namelijk dat die groep jongens verantwoordelijk zijn voor 8 van de 10 zwangerschappen in de regio, dus dat is absoluut een belangrijke groep om voor te lichten. (we zouden gister naar een vergadering gaan van de biker mannen, maar het kwam weer iets tussen waardoor het niet door ging, hopelijk volgende week maandag). Ook is er een courage group jonge vrouwen die ook rond het dorp gaan om support te geven aan andere vrouwen. Ik heb ook wel heel veel zin om in contact te komen met die groepen, die zou ik misschien ook kunnen interviewen voor mijn onderzoek. We gaan kijken of we daar deze week wat meer duidelijkheid over kunnen krijgen zodat we een gericht plan kunnen maken voor wereld aids dag 2014.
We gaan ook kijken of we een support group kunnen beginnen van vrouwen die hiv positief zijn en elkaar kunnen steunen. We hebben een brief gemaakt om de bevolking te informeren en gaan die versturen naar kerken en lokale organisaties. Misschien kunnen we in de toekomst ook fondsen werven die die vrouwen in de support group kunnen helpen. Dus we zijn erg benieuwd hoe dat gaat lopen.
Afgelopen zondag zijn we naar Limbe gegaan, daar hebben we heerlijk genoten van de zee. Even lekker gezwommen en ook weer mijn haren kunnen wassen onder een douche. (toch wel lekker zo nu en dan). Willeke had verder een vriend die in Limbe woont en zijn familie wilde Willeke heel graag ontmoeten, dus daar zijn we ook nog langs gegaan. Heel gezellig geklets met z’n familie en aan het eind van de middag zijn we weer terug gegaan naar Banga. Nu zijn we in Buea, wat een studentenstad is, ook hier gaan we weer naar vrienden waar we ook kunnen slapen en waarschijijk gaan we vanavond uit, dus daar heb ik ook wel zin in.
Verder blijkt ook dat Ebola toch heel erg speelt onder de lokale bevolking in Kameroen. Bij onze lessen over HIV/aids is er altijd wel iemand die vraagt wat Ebola nou eigenlijk is. We vragen ons zelfs af of het misschien belangrijker is op dit moment om les te geven over Ebola. Henry geeft wel wat uitleg, maar zelf weet ik er eigenlijk heel weinig van. Het is best wel beangstigend en het komt toch ook steeds dichterbij. Vooralsnog is het niet in Kameroen en we hopen van harte dat het ook niet hier komt. De grenzen zijn dicht, maar dieren uit de bush steken nog steeds de grens over en gek genoeg blijven mensen ook nog steeds het bush meat eten. dus het blijft uitkijken.
Toen we weg gingen bij de eerste school vroegen er ook een aantal jongens of we wat condooms voor ze hadden, we hadden er toen helaas niet genoeg maar hebben gezegd dat we ze de volgende keer mee zullen nemen. Wij vroegen ons ook al af dat voor die kinderen die nog steeds op school zitten de condooms ook veel te duur zijn, er dat die ze dus niet kopen.
De volgende dag gingen we met Emilia in het dorp meehelpen met de landelijke vaccinaties tegen polio voor alle kinderen tussen de 0 en de 5 jaar. We waren nog niet begonnen en wij kregen al de druppels in de handen gedrukt om de kinderen te vaccineren doormiddel van twee druppels in de mond. Ieder kind dat we tegen komen moest gevaccineerd worden, we keken eerst of de pink van de rechterhand al paars was, als dat zo was dan was het al eerder gevaccineerd door iemand anders. Ook als wij iemand de druppels hadden gegeven moesten we de pink paars maken zodat we wisten wie er gevaccineerd was en wie niet. Er werd op iedere deur geschreven hoeveel kinderen er wonen en hoeveel van die kinderen gevaccineerd werden, en toen gingen we verder naar het volgende huis. Een naam werd niet geregistreerd. We zijn van 8 tot 11 uur bezig geweest, maar constant vroeg iedereen of we niet moe waren na een dag zo hard werken, terwijl wij allang blij waren dat we eindelijk iets aan het doen waren. De meeste tijd van de dagen zijn we eigenlijk nog steeds niet zoveel aan het doen.
Die avond hebben we met Henry gekletst en blijkt dat Givemilk stop aids (GMSA) helemaal niet meer bestaat. En dat het programma ook in Douala in december stopt. Er blijkt een nieuw programma te zijn optie B+ wat ervoor zorgt dat moeders gewoon borstvoeding geven terwijl ze bezig zijn met de behandeling van medicijnen tegen HIV. We zijn dus wel benieuwd waarom wij daar pas hier achter komen. Ook is het ons nog steeds niet helemaal duidelijk wat er nou precies gaat gebeuren op wereld aids dag en wat de rol gaat zijn van de verschillende groepen mensen de desecondary school students. Er blijkt namelijk ook dat we de groep bikers willen betrekken, de jongens die als taxi fungeren op een motor, het schijnt namelijk dat die groep jongens verantwoordelijk zijn voor 8 van de 10 zwangerschappen in de regio, dus dat is absoluut een belangrijke groep om voor te lichten. (we zouden gister naar een vergadering gaan van de biker mannen, maar het kwam weer iets tussen waardoor het niet door ging, hopelijk volgende week maandag). Ook is er een courage group jonge vrouwen die ook rond het dorp gaan om support te geven aan andere vrouwen. Ik heb ook wel heel veel zin om in contact te komen met die groepen, die zou ik misschien ook kunnen interviewen voor mijn onderzoek. We gaan kijken of we daar deze week wat meer duidelijkheid over kunnen krijgen zodat we een gericht plan kunnen maken voor wereld aids dag 2014.
We gaan ook kijken of we een support group kunnen beginnen van vrouwen die hiv positief zijn en elkaar kunnen steunen. We hebben een brief gemaakt om de bevolking te informeren en gaan die versturen naar kerken en lokale organisaties. Misschien kunnen we in de toekomst ook fondsen werven die die vrouwen in de support group kunnen helpen. Dus we zijn erg benieuwd hoe dat gaat lopen.
Afgelopen zondag zijn we naar Limbe gegaan, daar hebben we heerlijk genoten van de zee. Even lekker gezwommen en ook weer mijn haren kunnen wassen onder een douche. (toch wel lekker zo nu en dan). Willeke had verder een vriend die in Limbe woont en zijn familie wilde Willeke heel graag ontmoeten, dus daar zijn we ook nog langs gegaan. Heel gezellig geklets met z’n familie en aan het eind van de middag zijn we weer terug gegaan naar Banga. Nu zijn we in Buea, wat een studentenstad is, ook hier gaan we weer naar vrienden waar we ook kunnen slapen en waarschijijk gaan we vanavond uit, dus daar heb ik ook wel zin in.
Verder blijkt ook dat Ebola toch heel erg speelt onder de lokale bevolking in Kameroen. Bij onze lessen over HIV/aids is er altijd wel iemand die vraagt wat Ebola nou eigenlijk is. We vragen ons zelfs af of het misschien belangrijker is op dit moment om les te geven over Ebola. Henry geeft wel wat uitleg, maar zelf weet ik er eigenlijk heel weinig van. Het is best wel beangstigend en het komt toch ook steeds dichterbij. Vooralsnog is het niet in Kameroen en we hopen van harte dat het ook niet hier komt. De grenzen zijn dicht, maar dieren uit de bush steken nog steeds de grens over en gek genoeg blijven mensen ook nog steeds het bush meat eten. dus het blijft uitkijken.
-
27 September 2014 - 15:49
Ananda:
Wow bijzonder, Lotte! Erg tof om te lezen waar je mee bezig bent. Heel veel plezier en succes nog daar! X -
27 September 2014 - 16:39
Suzanne:
Je doet goed werk.
Veel plezier vanavond. -
27 September 2014 - 16:43
Leonie:
Heel interessant waar je mee bezig bent en de plannen die je hebt. succes! x -
27 September 2014 - 18:21
Annemiek:
Wel handig Lotte, dat je een moeder hebt die hetzelfde werk doet.
Het was weer goed om te lezen. Er moet toch informatie over ebola te vinden zijn, want het lijkt me prima om ook daar over te vertellen. -
27 September 2014 - 19:57
OMA:
lieve Lotte, Wel weer hele spannende berichten. goed dat je zoveel meemaakt. vanavond ga je leuk uit geniet ervan. en hoor weer nieuws van je . liefs OMA -
28 September 2014 - 09:38
Hans Heemskerk:
weer een gevarieerd verhaal Lotte. Succes daar. -
29 September 2014 - 21:26
Arnold:
Kan de timmerman niet een houten penis maken.... (gaat langer mee) -
29 September 2014 - 21:51
Fieke:
Hoi Lotte,
ik heb wat informatie over Ebola gevonden (oa factsheets in het engels). ik zal ze je mailen (hopen dat je de mail kan binnen halen ;-)
Succes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
