Rural Womens day

De tijd gaat de laatste tijd erg snel. Voor ik het weet is de week alweer voorbij.
De afgelopen weken zijn we naar Douala geweest om daar het ‘givemilk stop aids’ project daar te bezoeken. Nu het in Banga Bakundu is gestopt omdat er geen geld meer komt vanuit Nederland en er ook een stigma rust op het geven van formulamilk, In Banga Bakundu is hetvervangende project option B+, wat inhoudt dat vrouwen die hiv positief zijn doorgaan met de medicijnen en zo de kinderen borstvoeding kunnen geven. We vroegen we ons af wat de verpleegkundige in Douala daarvan vind. Het schijnt dat het ook in Douala in December gaat stoppen. De verpleegkundige in Douala vertelde juist dat ze het heel jammer vind dat het ,givemilk stop aids, project stopt omdat veel vrouwen daar niet in het option B+ vertrouwen. Dus het was wel een interessant bezoek. Op deze manier kunnen we ook een terugkoppeling maken naar de organisatie in Nederland en doorgeven wat we hier hebben ondervonden. Verder was het bezoek naar Douala wel leuk. We hebben weer kunnen genieten van alle luxe die in de stad te vinden is en het feit dat je er alles kan krijgen als je maar goed zoekt en betaald. Ook hebben we weer een nachtje geslapen in een hotel met stromend water en hebben dus kunnen douchen wat toch ook wel heel erg lekker is. Ook zijn we uit gegaan, helaas was het maandag avond en dus heel rustig, en spraken de jongens met wie we uitgingen alleen maar frans, dus viel het een beetje tegen. De week daarvoor waren we in Buea uitgegaan met een vriendin van Willeke en haar familie, wat erg gezellig was, daarna bleven we slapen bij haar. Het is wel heel leuk om dit soort dingen in het weekend te doen.
Bij terugkomst in Banga ben ik begonnen om wat medewerkers van het ziekenhuis te interviewen. Ik heb de twee verpleegkundige van UPEC geïnterviewd, wat het centrum is voor mensen die hiv positief zijn. En daar kwam eigenlijk uit dat het grootste probleem wat betreft condooms is dat mannen het niet lekker vinden met een condoom, en dat het voornamelijk de mannen zijn die iets te zeggen hebben over het dan welniet gebruiken van een condoom. Er wordt vaak gezegd dat je een snoepje niet kan eten met het papiertje er nog om heen. De vrouw moet het met de beslissing van de man eens zijn en heeft niet zoveel te zeggen over het gebruiken van een condoom. Ze zeggen dat veel vrouwen wel proberen om de man ervan te overtuigen om een condoom te gebruiken, maar dat dat niet altijd lukt en dat ze er dan niks meer tegen in kan brengen. Er moet echt veel educatie zijn op scholen over condooms en het goed gebruiken van een condoom. De verpleegkundige waren van mening dat je daar al vroeg mee moet beginnen, eigenlijk nog voordat de pubertijd komt omdat ze dan in ieder geval voorbereid zijn. De keuze om abstain te zijn moet er wel zijn, maar als mensen of kinderen zich daar niet mee kunnen vinden dat moet de keuze om een condoom te gebruiken er ook absoluut zijn. De leraren weten namelijk niet wat er gebeurd als de school uit is. Ook moet er goed geleerd worden wat de voordelen van een condoom zijn en wat de nadelen zijn als je het niet gebruiken. Vaak wordt daar niet goed les over gegeven en kennen mensen de gevolgen niet goed.
Later ben ik ook naar het dorp gegaan om de bike riders (de jongens die op een motor als taxi werken) en wat vrouwen bij de kapper te interviewen. De bike riders vond ik erg ingewikkeld en ongemakkelijk. Ze deden erg moeilijk en wilden graag geld krijgen voor het interview. Uiteindelijk wilden er een paar wel een interview doen. Er kwamen heel veel verschillende dingen naar voren. De een vond het heel goed dat er condooms waren en dat iedereen een condoom moest gebruiken, en dat er goede informatie gegeven moest worden op scholen. Andere vonden weer dat condooms het vreemd gaan bevorderde. Ik vond het sowieso erg lastig om zeker te weten wie de waarheid sprak en wie niet. Aan de ene kant had ik het gevoel dat ze heel goed weten wat ik graag wil horen en aan de andere kant is het gebruik van condooms ook gewoon niet zo stoer. Ze zeiden bijna allemaal dat de seks met een condoom minder lekker was en dat dat vaak een probleem was dat ze geen condooms gebruikte. Er schijnen ook goede en minder goede condooms op de markt te zijn en dat dat vooral betekend dat je bij de slechte (maar ook goedkope) condooms weinig gevoel hebt en dat de goede (duurdere) condooms extra gevoelig zijn. Ze zeiden trouwens allemaal dat ze ofwel getrouwd waren ofwel een vriendin hadden en nooit vreemd zijn gegaan. Later sprak ik ben Victor hierover en die zij dat hij de jongens kende en zeker wist dat vreemdgaan veel voorkomt bij deze jongens.
De vrouwen die is sprak waren eigenlijk allemaal wel heel positief over condooms, en zeiden dat ze het liefst altijd een condooms zouden gebruiken, maar dat het heel moeilijk is om de man ervan te overtuigen om werkelijk een condoom te gebruiken. De mannen zijn er vaak tegen en het blijft voor een vrouw erg moeilijk om de man ervan te overtuigen. Het is eigenlijk geen optie om tegen een man te zeggen dat ze zonder condoom geen seks wilt.
Al bij al was het wel heel interessant om te horen. Helaas waren het allemaal maar hele korte interviews, maar zeker wel interessant informatie.
Ook waren we uitgenodigd om Ruralwomensday op 15 oktober bij te wonen. Dat is een dag waarop de plattelands vrouw centraal staat. Ze verkochte van tevoren speciale stoffen waar je een jurk van kon maken. We hebben er een kaba van laten maken, wat een super oncharmante jurk is waarin je zo ongeveer een balletje in lijkt. Maargoed. Op de dag zelf, we waren om 10 uur uitgenodigd er werd ons al gezegd dat je beter om 11 uur kon gaan, wij waren er om 13 uur en dat was precies op tijd. De hoge heren, burgemeester van het dorp, officier van de divisie enz kwamen net allemaal binnen rijden. We voelden ons wel een beetje ongemakkelijk in onze mooie jurken, maarja, dat hoorde erbij. Er waren heel veel dansgroepen, waarbij iedereen terwijl ze aan het dansten waren naar voren kwam en geld op de grond gooide. Er werd van ons verwacht dat eigenlijk ook te doen, maar daarbij hoorde dat we al dansend naar voren liepen om geld te brengen. Ik ben al niet zo danser, en al helemaal niet bekend met de traditionele Afrikaanse dans, maar ja, op een gegeven moment moesten we er toch aan geloven. We besloten maar om omstebeurd naar voren te gaan. Daarna gingen alle hoge heren een praatje houden, sommige heel lang en heel saai waarin er heel veel herhaald wordt (volgens mij leren ze dat hier van de pastoors, die kunnen dat ook goed). En daana was het tijd voor de march pass. Wij wisten dat die zal plaatsvinden, maar dachten dat het een wandeling zou zijn door het dorp met alle vrouwen. Dat was het niet. We stonden klaar en werden vooraan bij een of andere groep gezet, waarschijnlijk iets van de kerk. Het bleek dat je twee aan twee moest marcheren en op het moment dat je langs de belangrijke mensen kwam je ze moest groeten. Erg ongemakkelijk allemaal, maar ook wel heel komisch. Het koste ons moeite om ons lachen in te houden. Na de hele ceremonie werden we uitgenodigd bij de chief om daar wat te eten en te drinken. Er was heel veel eten en heel veel drinken. Al bij al heel leuk om allemaal een keer meegemaakt te hebben.
Willeke is nu in Dschang om een vriendin te bezoeken dus ik ben weer alleen, wat wat minder is. Maargoed. Volgend weekend gaan we weer naar Douala, met de trein dit keer, om een derde meisje uit Nederland op te halen van het vliegveld. Dus de laatste 6 weken zullen we met ze drieën zijn. Ook zal ik dit weekend kijken of ik me visum kan verlengen. Ik ben nu in Buea en hoor hier dat ik naar Yaounde moet voor me visum. wat minder is want Yaounde is ver weg.